kelimelerimi dizeyim önüne bir bir
şairliğimden payıma düşen
-karanlık adalarımdan umarsız süzülen-
en güzel kelimeleri
parçalanmışlığımın en güzel adasında
iki düşsel çocuk gibi buluşmaya
-gözler kapalı ama-
iki ada arası sular kandan
-nerden bileceksin-
işte ben bu en güzel kelimeleri
bu kana basmaman için dizdim
şu an hangi adamdayım bilmiyorum
ne olursun sen de bilme
demin yanından geçtiğin
en çocuk kalmış adamdır
ilk parçalanmamda yitirmiştim
baharımın cemresi
kelimelerimin yettiği yere kadar git
ama asla bu adama gelme
Kayıt Tarihi : 10.2.2006 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)