Adaletsizler Utansın

Seni nasıl anlatsam ki,iki yüzlü ve de açsın.
Para atsam dansöz gibi,açıktan kıvırtacaksın.
Biraz zorla,bu kafayla sen yolunu bulacaksın.
Adaletide kirleten,adaletsizler utansın...

Adı,Bozyılan dediler,kalesinde her yer delik,
Arkasından konuşanlar,mahremine dilsiz gelip,
Yalanıyla övünenler,makamında passız çelik,
Adaletide görmeyen,adaletsizler utansın.

Ateş olsan; cürmün kadar yer yakarsın,sesim çıkmaz.
Yılan olsan; bir sokarsın,ikinciye dilin varmaz!
Senden dolan,bu askerin nefreti mazluma kusmaz.
Adaletide kullanan,adaletsizler utansın.

Nice ana,evladını türkülerle yollar iken,
Emanetine hıyanet,her fırsatta oldun diken,
Rüşvetide el altından yan cebine iliştir sen,
Adalete paha biçen,adaletsizler utansın...

Yedirdiğin hak mı oldu,evladına ya eşine,
Kapanmaz ki burda konu,düşeceğim hep peşine,
Bir gün gelip sırıtacam,kuruş etmeyen leşine,
Adaletsizi yücelten,adaletsizler utansın.

Ey kefere! Bu uğurda,diyeceğim vardır sana,
Adaletim diyorsun da bakmazmısın kitabına,
Bakmaz,görmez gözlerini,şikayetim Yaradan'a,
Bu davada,bunun gibi nice Bozyılan utansın...