Adaletsiz dünya terazisi bozuk
Zengine yelken fakire yoksulluk
Birine saray birine zemin soğuk
Adaletsiz dünya terazisi bozuk
Kimi doğar altın beşik içinde
Kimi sürünür bir ömür çileyle
Adalet hep güçlüden yana nedense
Zayıf olan kalır yalnız dertleriyle
Kimi çalar çırpar büyür saygıyla
Kimi dürüst olur yaşar ama açlıkla
Birinin suçu örtülür mutlak parayla
Birinin nefesi kesilir yokluk başa bela
Kimi ceza alır bir dilim ekmekten,
Kimi kurtulur yalan mahkemeden.
Mazlumun feryadı, boşlukta inlerken
Zulüm alkışlanır alçakça sanki bazen
Adaletsiz dünya sürmez bu zalim düzen
Bir gün susanlar da konuşur ama içten
Gerçek adalet iner bir zaman göklerden
O vakit titrer zulmün tahtı yedi kat yerden
22 Haziran 2025 ALİ BALABAN
Kayıt Tarihi : 25.7.2025 14:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!