Çaldığım kapılar kapalıydı,
Kaybolmuş adaleti arıyordum.
Oysa bütün kapılar açıktı,
lakin bir şartla,
Adaletin fişini çekiyorsan..
Benim gördüğüm insanların,
Birer siyah gölgesiydi onlar..
Ve zifiri karanlıkta kaybolmuşlardı...
Hep öyle mi olacaktı,hayır.
Her gecenin sabahı vardır ya,
Adaletin de Güneşi......
Kayıt Tarihi : 27.6.2019 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!