Dünyaya geleli gülmedi bahtım
Gam gasafet ile kendimi yaktım
Hep sabır ederek kendimi sıktım
Dünya senin adaletin bumuydu
Gülmek istedikçe vurdun basıma
Acımadın gözden akan yaşıma
Kimse karışamaz senin işine
Dünya senin adaletin bumuydu
Hep direndim dürüstlüğü savundum
Ben kendi kendime böyle avundum
Ateşler içinde yandım kavruldum
Dünya senin adaletin bumuydu
Dürüst olanları sen yakar mısın
Neşeyle seyredip sen bakar mısın
Zalimlerden yoksa sen korkar mısın
Dünya senin adaletin bumuydu
Ateşoğlu nu kendinden nefret ettirdin
Zalimlerin borusunu öttürdün
Mazlumları yaşamaktan bezdirdin
Dünya senin adaletin bumuydu
Kayıt Tarihi : 6.11.2023 22:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
h
![İlyas Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/11/06/adaletin-bumuydu.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)