Adaletin Bu Mu Dünya Şiiri - Turgut Çakır

Her sabah yeni bir güneş doğar
Bazen insanın ruhunu karartır
Bazen insanı rahatlatır
Bazen ölü güneş doğar
Bazen canlı güneş
Ama her sabah bir güneş doğar
Canlı doğarsa huzurlu bir gün geçer
Ölü doğarsa cehennem hayatı yaşanır
Hele cahil insan boğazına sarılırsa
Boğazın ilmek ilmek düğümlenir
Ölüm korkusu yaşanır o zaman
Canlı doğarsa türküler söylenir
Bir bakarsın yaz gelir
Bir bakarsın kar yağar
Tir tir titrersin soğukta
Hele odunun kömürün yoksa
Vay haline
Vay haline
Vay haline
Tanrı güneşi doğsun fakirin gönlüne
Garibin yüreği ısınsın
Kimseyi kimseye muhtaç etmesin
El eline hiç baktırmasın
Tanrı güneşi doğsun fakirin gönlüne
Dünya bu
Kimisi cennette yaşar
Varlığın hesabını bilmez
Kimisi de beş kuruşa muhtaç olur
İşte dünyanın cenneti
Köşkte yaşayan bir insan
Gül bahçesinde ötüşen kuşlar
Öte yanda dünyanın cehennemi
Yüreğine kar yağan insan
Gözlerinden buz sarkan insan
İşte yaşam bu
Kimisi yaşayan ölü
Kimisi de yaşayan mutlu
Onun gözlerinde ışık
Ötekinin gözlerinde
Cehennem güneşi
Adaletin bu mu dünya