ADALET ŞİİRLERİ

Adalet yerine adaletsizlik konuşulsun diledim
Çağın anlamlandırıldığı hakkıyla…
Yirminci yüzyılı utanç çağına boğduklarıyla
Yirmi birinci yüzyıl sürmenaj zorbalığa
Adaletsizlik hayranlıklarıydı, neyi sunacak?
İnsan olarak ülkeler kendini konuşsun diledim…

..

İnsanlık hastalığı içermeli söylem evrensel bağlama gidiş olarak anlamlanmalıdır. Sosyal ortamların insanı anlatan totem tabusuyla ilgili değildir. Hiçbir hayvan kendisini çok özel ve kutsal bir varlık görmez. Yani bir köpek başka bir köpeği kutsal görmez. Bu köpeğin, köpek olmasından kaynaklı değildir. Ya da köpeğin kendi değerini idrak edememesinden kaynaklı değildir.

İnsan kavramı kutsal totem alanlı, tabu anlayışın kuralıdır da ondan. “Totem alanlı tabu kuralı”, köpeğin oluşturduğu dünyada hiç bir engel ve arızaya uğramadan yalın akmaktadır. Yani bütünlük çok kez kesikli sürekli olmadan tekil akar. Bu bencil düzlemli organizma bilinç seviyesine uygundur. Oysa totem alanına tabbi tabucu kutsama, başka düzlem ilişkisidir.

Siz totem alanla dünyaya bakarsanız dünyayı başka idrak edersiniz. dünyaya kutsalsız, totem alansız bakarsanız; dünyayı başka türlü idrak edersiniz.

Bu gözün mikroskopla teleskopla evrene bakmasını andırır. Nasıl göz bu kabilinden aracılarla dünyaya bakmakla dünya farklı idrak edilmektedir. İşte sosyal grup benliğimiz; totemi kutsal anlayışlı aracılarla çevreye bakarlar. Bu nedenle sosyal özneli düşünce dünyamıza dek idrakler de, çok farklı olabilmektedir. İşte köpek "totemi kutsal anlayışla" dünyaya bakamaz.
..

İlkel insan âdeti, haksızlık meselesi,
Hukuka güvenmeyen, kabile düşüncesi…

Nefis öç almak ister, çaresizlik tetikler,
Adaletsiz dağılım, kin ve nefret körükler…

Batıl düşüncelerle, zulüm el ele verir,
..

Mal bölüşülemedi, adalet dışlatıldı,
Çorak toprak uğruna, yapılanlar uymadı…

Nefis aktif olunca, kulları esir almış,
Kendi sülalesine, bu zulmü yaptırtmış…

Yakıştı mı bu günah, Rab’bin düşüncesine?
..

Özgürlük ve eşitlik
vatan birliğinde bir bütünlüğe yeterdi
Doğa, çocuk, kadın hepsi bir arada
Zincirleme artılarında ezilmeseydi
Adalet mi doğardı?

Adalet kutlu olsun
..

Adalet mülk temeli, demokrasiyse özü,
Düşüncelere saygı, demokratın her sözü…

Âdil ve hoşgörülü sevgi ile davranmak,
Ahlâkı sahiplenmek, özgür ve hür yaşamak…

Adalet ve demokrasi, hak savunabilmek,
..

Adalet olmazsa eğer, avdet eder adavet,
Adil olmayan kişiye, cehennemden var davet.
..

Gündüz güneş olsa
Geceliğinde mehtap
Işıkla donansa bütün kainat
Hak adalet yoksa kararır hayat
Adalet oldu mu beşerde olur
Mutlu bir hayat
Bunun yanında aydınlanır
..

Batı ve Doğu Düşünce biçimleri üzerinde bir Gezinti 1

Doğu ve Batı medeniyetleri arasındaki Kültür ve anlayış farkları bütün büyük fikir adamlarının inceleme alanına girmiş ve üzerinde ciltler dolusu araştırma yayınlanmış önemli bir konudur. Bendenizde uzun zamandır bu mesele üzerinde düşünen,yayınlanmış eserleri takib eden meraklılardan biriyim sadece.Uzun süredir devam eden bu merakım bu konuda bir arşiv hazırlamama bile sebeb olmuştur ya neyse..Fakat bana asıl ilginç gelen konu bu kültür ve anlayış farklılığının bazılarının zannettiği gibi çok eski devirlere uzanmadığı,aksine belkide ortaya çıkan uçurumun Rönesansla başlayıp buharlı makinaların icadından,yani sanayileşmeye geçişten sonra daha da derinleşmiş olduğudur..

Gerçektende Eski Yunan Mitolojisinden tutunda Felsefecilerin Yüksek dönem diye adlandırdığı ilk çağ Yunan ve Roma felsefi ekollerinde tartışılan konular aslında,aynı dönemde doğunun mistik felsefi akımları arasında tartışılan konularla pek fazla bir farklılık ortaya koymamakta.Şimdi hemen bazı cevrelerin itirazlarını kulağımın dibinde duyar gibiyim.Ama durun acele etmeyin henüz doğu mistisizmi konusunda İslam kültürünün getirmiş olduğu geniş hatta çok caplı açılımların sahneye çıktığı dönemden bahsetmiyorum.Belki çok daha öncesinden Sümerlerden başlamak kaydıyla pagan kültüründen.kısmen şamanizmden.Budizmden.Zerdüşlükten vb gibi doğunun kültür,düşünce ve sosyal hayatına ait olgulardan bahsetmekteyim.Dini hayat diye ayırmıyorum çünkü din, o dönemler için batı ve doğuda bütün bir yaşamın içinden ayrılıp izole edilmiş bir yaşam alanı haline gelmemişti bu günkü gibi.Yani saydığımız bütün bu kültürlerin yaşam anlayışında din hayatın belkide tam orta yerinde durarak,bireyin kendisiyle.toplumla,yaratıcı güç veya güçlerle ilişkisini tanzim eden en önemli unsurdu.Ve bu anlayış Rönesans'a kadar da böylece devam etti

Konuyu fazlaca dağıtmadan özüne dönmekte fayda var.Evet Doğu ve Batı kültürlerinin çok uzun dönem ortak çözümler aradıkları insan beynini meşgul eden meseleler nelerdi diye sorulacak olursa,bunların en başında şüphesiz VAROLUŞ problemi gelmekte.Bu soruna her iki tarafta benzer çözüm teorileriyla cevap vermişler.Batıda Eflatun yaradılış teorisini ispatlamaya çalışırken,doğuda bilinen en eski yazılı kaynaklardan olan sümer tabletlerinde bu konu belki felsefi ayrıntılarına girilmeksizin açık bir biçimde işlenmiş.Örneğin adalet kavramı mutlak olarak ele alındığında Zerdüştlerin Avestasında bu sorun yaradılış esasından hareketle çözüme ulaşmış.Şimdi de o dönemde Doğu ve Batı düşünce hayatında karşıt görüşler var mı? ona bakalım:
..

Aynada ki Maskemiz… Suçlu ben değilim. Suçlu sizsiniz. Beni yetiştiren sizsiniz. Beni Türk Devlet Okullarında okutmadınız… Sandınız ki paralı eğitim size başarı getirir. Fransız- Alman- İngiliz Kolejlerin de beni bana yabancılaştırdınız. Bana bir model olmadınız… Modelimi bulmama da izin vermediniz… Yanlış yada doğru bulduğum modellerimin de içine ettiniz… Mustafa Kemal Latin harfini öğretti. Dilimiz Türkçe. Dedi…Siz Tükçe’Nin de içine ettiniz… Lakap takarak ruhumu bedenimden ayırdımnız… Adımı unuttum… Şanımı unuttum. Dinimi unuttum. Irkımı unuttum… Dilimi unuttum… Şimdi ise kendimi unuttum. Kendimi ifade etmeyi…Kendine Saygıyı, Kendine Güveni, Kişisel sorumluluğumu…Kimliğimi, Tarhanın Manik Atak Tarhana Çorbası ile beynim kişilik ve karakter bozukluğu ile kaşelendi. Karakolda, Cevriyenin damgası kolunda, benim damgam kafatasımda kaşelendi… Sokaklara düştü…Delilik… Velilik… Zırdelilik… Mesleğe gore merhabalaştınız. Yedi hafle başlayan ATATÜRK’ü öğrenen… Mustafalar, Kemaller, Latin harflerini öğretirken, Bir çocuk vardı. Geleceği için…Karatahtanın önünde, tebeşir tozu yutan. Ve bilmediği zaman kafasına tebeşir fırlatılan… Ben Türkçeden, Türk yazarlarını bilmezken, Siz İngilizce, Almanca fransızca örnekler verdiniz… Ne fark eder ki! Bir de doğuda ki dili öğrenin… Kürtçe… “Bir dil bir insan eder” bir insan bir millet, bir mllet, bir vatan eder.” En azından o boğaziçi çocuklarını topluma kazandırırsınız… Çocuklarınız yabancı memlekette askere gitmesinler diye paralı askerlik için beklettiniz.… Parası olanlar okuyamadı. Engel konuldu. Biz okuduk. Ne olduk ki! ... Sen okuyasın… Sen de okuma… Adalet yerini buldu. Sistemi değişecek, “ Adalet Kadın” haketti okumayı. Adına çağdaş Türkiye dediniz. Öğretildim mi? ... Eğitildim mi? Bilmiyorum… Çok cahilim... Çok çaresizim… Değil size kendime bile mühahale edemiyorum. Sorumlu sizsiniz, Çünkü, siz insanların isteklerine, düşüncelerine, inançlarına, iltifatlarına, ihtiyaçlarına, iradelerine, iltimatlarına, müdahale edenlerdeniz… Hamasa şiirler yazarak, göz boyadınız. Kendi egonuzu sahne ye eklediniz…Barış isimli gezi motounu, savaş gemisi haline getirdiniz. “Bana beni yabancılaştırdıklarınızdan” değil, bana “NUTUK”tan örnekler verin… Bana Mevlana’dan, bana Yunus’ tan, bana beni anlatan kitaplarımdan örnekler verin… Bana Kuran_ı Kerimden örnekler verin. İlk Emir Oku… Oku… Oku… Olanı çevirdiniz kendinize… Yaz kızım yaz… yaz… yaz… “ İlham arısı bile karışmadıkça sokmaz en acı noktanıza… Siz kendi dilinize, dininize, ırkınıza kendiniz iğnenizi soktunuz. Arı soktu dediniz… Modeli unuttum…Yabancılardan değil, “Başarı Adam” peşinde koşarken, eğitmenliğin ve öğretmenliğin arasında sıkışıp, liderliği unuttum… Nerede “Çalışkan Adam”ım… Nerede “ Utangaç Kadın”ım. Suçlu Sizsiniz. “Aile Kadın”ım, “ Çevre Kadın”ım, “Eğitim Kadın” ım, “Sağlık Adam” ım Suçlu Sizsiniz… Arı bile güldü halinize… Gülümsedi. Dışarı da deliler kalmayacak diye…Hep içerideyiz… Diye… “Gülümse Kadın” gülümse… gülümse… gülümse…” Artık şiir yazmayacağım. Beni ve içimdeki Elmas çocuğu öldürdünüz...Siz hep, yıllarca gülen çocuk tanıdınız. Maskeyi attım. Kaporta gevşemiş… Bu son şiirim size… Deprem Çocukları…

…“ SORUMLULUĞUNU TAŞIYACAĞIN FİKRİN ADAMI OL.”

(Ahmet Hamdi Tanpınar) ”
..

ADALET SAĞLANSIN... UNUTMA

Saygıdeğer duyarlı gönül dostlarım. Sevgiler, selamlar ileterek konuyla ilgili duygularımı paylaşıma sunmaya çalışıyorum. Dünya genelinde ki huzur ortamına baktığımız zaman hemen hemen her ülkenin içinde hainlik, yapanlar, bozgunculuk yapanlar, teröristler peydahlanıyor. Bunlara yandaşlık yapanlar da az sayıda değil. Günden güne çoğalarak sinsi planlarını sürdürüyorlar.

Bazı devletler bu konu da caydırıcı rol oynasa da bazıları da destekler gibi tavır sergiliyorlar. Teröristlik yapanlara hoş görüyle bakıp el altından para sızdıran nice ülkeler var. Kendi ülkelerin de hainleri yetiştirip başka ülkelerin huzurunu kaçırmaları için adeta yönlendiriyorlar, talimat veriyorlar. Yazılı basın ve görsel basından verilen haberlerle bu tutum doğrulandıkça üzülüyoruz.

Dünyanın jandarmalığını üstlenen süper güç devletler diğerlerine her türlü baskıyı uygulayarak destek olmak yerine abluka altına almaya çalışıyorlar. Kendi ülkelerinde bile yeterince adaletli hizmet etmeyenler başka ülkelerin umut ışığı olmaya çalışıyorlar. Dünyanın birçok yerinde Müslümanlara adeta ayrımcılık yaparak hedef seçiyorlar, savaş açıyorlar, savunmak istemiyorlar.
..

kaçacaksın köşe bucak erinmiyeceksin
bilmece gibi olup bilinmiyeceksin
saklayacaksın kendini bana hiç görünmüyeceksin
hak mı adalet mi bu böyle bir şey olur mu

hasretinden kendimi yiyip bitireceğim
her istegini koşulsuz yerine getirecegim
..

ahengi bvuslat koprusudur uğran intikal etti ne efkar ne de hicran gözyaşı döker bu yolda her an bu millet bu vatan değil bu vatan intikam peşinde sevgi barış adalet içinde efkar-ı hicran olan bu vatan fasılı himmet vede cihan
..

her sabah aynı dünyadayım aynı durakta aynı insanlar farklı hayatlar acının gözleri insanlarda bazısında kibir çogunda sefalet hiç olamyan adalet ve sonunda yokluk.ekmek peşinde bazısı, sıcacık bir güneş gibi,yanmış yürekleri bir ateş gibi bazısı.isyan eder kabul etmez hayatı sonunda bulmuştur sevdayı..ben der bazısı görmez hayatı..korku içinde kar görmüş üşümüş ürpermiş bir gül gibi yagmurda saklanır kimisi ateş gibi taş bir bir kömür kiminin vicdanı ürpermez acıyı bilmez hiç aglamamış kimsesini kaybetmemiş insanlar birde nereye gittigin bilmedigimiz hayat ama her şeyimizi verdigimiz hayat işte..
..

Adalet otursa da kaypak olan zemine.
Ne mazluma sorulur dini, nede zalime.
..

Gecelerim gündüz olsun
Hayatıma güneş doğsun
Hayallerim gerçek olsun
Adalet yerini bulsun.

Umutlarım hiç bitmesin
Hep o günleri beklesin
..

Adalet mülkümüzün elbetteki temeli,
Bir de sağlam olsaydı mülkümüzün temeli.
..

Ölüm yakalamaz şakaklarından sanma gülüm sonsuzluk haklarından böyle bir zulüm geçmez sokaklarından özgürlüğüm eskilerin melankolik aşklarından ünüm duyulmaz kurbağaların vıraklarından bak bak meraklarından gönlüm tam takır ruhu tarakların tırmıklarından önün arkan sobe Azrail’in oraklarından kaçamak bakışların fenada darmadağın yasak meyveleri tadışlarından hüküm uzak durmak çaylakların itiş kakışlarından zebaniler gelir gülüm zalimlerin haklarından cehennem son bölüm Hakkın adalet uğraklarından bıkmışım şakşakçı başının aylak alkışlarından ömrüm şiir gibi Allah’la yaşamak uyaklarından, özüm sonsuzlaşmak esma-yı Hüsna duraklarından..Yürüsem de ağır aksak ilhama mazhar dudaklarımdan 'Ve refa'nâ leke zikrak' haykıracak Hak Hak son sözüm..

EVLAD-I FATİHAN
..

Adalet için insanım diyen herkes yürümeli,
Tüm haksızlıklar bunun içine girer bilinmeli.
..

Havalar oldukça sıcak,
Sıcağa kim dayanacak,
Zenginin kliması var,
Fukara yine yanacak,


Ahirette adalet var,
..