Ahşap evler arasında yaz sokakları yaşanıyordu
Biz, yağmurlu iklimlere koşuşturan iki aceleci
Sahiplendik sahibini bulamamış serzenişleri.
Aydınlığa dönüp yüzümüzü, öpüştük…
Hikayeler anlattık birbirimize,
Akşam oldu….
Sevdiğim gökyüzüne bile bakmak istemiyorum artık.
Biliyorum çünkü,
o güzelim gökyüzünü,
namertle,
kalleşle,
vicdansızla
Cehennemim ve cennetim olan yar!
Asma bahcelerinde bir saniye serinleyebilmek için,
hiç olmayacağını bildiğim halde,
o anının hayaliyle yaşamak için,
ateşinde bir ömür boyu yanmaya razıyım.
Sokağının tam ortasında,
Bir ayazdır vuruyor yüreğime…
Üşüyor vücudum deli düşüncelerim gibi,
İlikliyorum düğmelerini paltomun,
Düşüncelerimin iliği yok!
Elmam da,
Çayım da,
Sevdam da yarım kaldı!
Hele sonuncusu,
Tam gülümsüyorken
Kursağımda kaldı!
Rüzgar savuracak sessizliğini
Hiç ulaşmadı sana sesim değil mi?
Karışmış yalnızlıklardan paye yok yaşama,
Eskimiş kadehler,uzamış küller,bomboş paketler…
Anlarmısın ki anlattıklarımı?
Bir ömür boyu fısıldasam kulaklarına.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!