Dert eklendi yüreğe, söndü ocaklar başta
Gözyaşlarımız dinmez, yaralı soma yasta
Bedenler kömür oldu, madenciler naaşta
Hesap kaldı mahşere, ağıtlar susmaz arşta
Yazacak ne kaldı ki, köreldi kalem yazmaz
Analar feryat eder, buna yürek dayanmaz...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta