Dert eklendi yüreğe, söndü ocaklar başta
Gözyaşlarımız dinmez, yaralı soma yasta
Bedenler kömür oldu, madenciler naaşta
Hesap kaldı mahşere, ağıtlar susmaz arşta
Yazacak ne kaldı ki, köreldi kalem yazmaz
Analar feryat eder, buna yürek dayanmaz...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta