Adalet dediğin
kimini ağlatır kimini mutlu eder
ancak sevda mahkemesi
hep üzüntülüdür
yüreğinde sen zayıf halka isen
saygınlık ve övündüğün ailen mutluluğundur
horlanıp dursanda hayatın çilesini
kimse tanımaz senin sevgini öldüreni
ve kimse anlamaz
hatta kendi bile kendisinin olduğunu...
Kayıt Tarihi : 4.8.2018 19:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!