Adalet, Asaletin Anasıdır,

Düşünürdü genç adam,
Derin,derin,
Daha gencim diye,
Sabretmeliyim,
Sabrın sonunda,
Başaracağını bilyordu,
Sabrın,
Merhameti doğuracağını,
Merhametinde,
Vicdanının anası olcacağını,
Biliyordu.
Biliyordu vicdanların adil olduğu dünyaya,
Adaletin egemen olacağını,
Adil bir dünyada,
Asil insanların
Mutlu olarak yaşayacağını.

Düşünüyordu genç adam,
Ne oluyor ülkemde,diye,
Sabırlar tükenmiş,
Her yerde köşe dönücüler,
Merhametten yoksun vandallar,
Vicdanları kör olmuş insanlar,
Kol geziyordu dört bir yanda,
Adaletten eser kalmamış,
Vatanına ihanet etmekte,
Aşağılık yaratıklar.

Damarlarında asil kan dolanan,
Hiç kimse kalmamış,
Sabırsız,merhametsiz,
Vicdanı kör olmuşlar,
Adalet sürünmekte sokaklarda,
Son asil insanda,
Göz yaşlarıyla gömülmüş,
Yatar Anıt kabirde.

Düşünürdü genç adam,
Sabır, merhametin,
Merhamet,vicdanların,
Vicdanın ise
Adaletin anası olduğunu.

Adaletin olduğu dünyada,
Asil insanların yaşadığını,
Düşündü dün gece,
Hala yüreği imanla çarpan o adam,
Köşe dönücü sabırsızların,
Merhametsiz,
Vicdansız insanların,
Adaletsiz bir ülkenin,
Aşağılık mahlukların,
Arasında yaşamaktansa,
Çekti beylik tabancasını,
Dayadığı şakağına,
Böyle onursuz yaşamaktansa,
Onurumla ölmeliyim
Diyerek dokundu tetiğine,
Asalet tabancasının.

Son nefesini verirken,
Sabırla yaptığı görevini,
Dinlediği vicdanının sesini,
Adalete olan inancını,
Asil kanının son damlası,
Şakağından akarken,
Son kez düşündü, ve,
kapadı onurla gözlerini.

Bir not bırakmış,
Sabırla çalışmalıyız,
Sabır merhametin,
Merhamet vicdanın,
Vicdan,adaletin,
Adalet asillliğin anasıdır,
Diye yazmış,
Veda mesajında.