Adalet Ağaoğlu yazma tiryakisiydi,
Roman, öykü, piyesler onun yürek sesiydi.
Yazdığı tartışıldı, tutumu yadırgandı,
Keşke şu ‘yetmez ama evet’i demeseydi.
Fikrinin ince gülü insan gibi kokmuştu,
Ölmeye yatanlara kuşku ile bakmıştı.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
