yüzünde çorak yollar,
etinde erk’ek lekeleri.
çok badireler atlatmış,
sevdasına ırak düşen elleri.
nenesi kanlı nigar,
angaralı adalet.
keranede bakirenin soluğudur,
angarada adalet.
on üçünde bir kız çocuğu,
gülün goncası, bülbülün avazı,
ırzında buyrukları tanrıların,
soluğunda erk’ek kokusu.
hali hatırı nasıldı?
o rezil kokusu soykasının,
kederden sararmış tüyleriyle.
bir belalısı vardı.
kurtarabilmiş mi yakasını
adalet hanım,
çamur bıyık irecebden?
hani namı sübyani!
söylesene,
en son hangi keranesinde yittin
angaranın?
ne zaman çöktün tepesine,
batıp batıp çıktın azgın dalgalarına?
peçete, kolonya tutu mu
ibrikçi melih?
hadi anlat bana
angaradan!
gözleri bağlı mıydı haspanın?
yine şaşmış mıydı terazisi memelerinin
angaralı adalet ablanın? ..
Kayıt Tarihi : 14.10.2014 14:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!