Adalar Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Kınalı, Burgazada, Heybeli, Büyükada
Yaşanır yaz yudum, yudum, tada, tada.
Kışın prenslerin ruhları dolaşır sokaklarda,
Yazın vapur misafir getirir tomarla.
Bu gel git sürer zamanla,
Yaşananlar aynı değişen insanlarsa,
Ben yaşamak istemem adalarda.
Seyrederim adaları karşıdan yudum, yudum
Düşünürüm yaşananları orada mazide zamanla.
Prensler sürgüne gönderilmişti eskiden adalara.
Şimdilerde prensler kendi istekleriyle yaşıyorlar orada.
Yazın ada, kışın İstanbul sokaklarında.
Bitiyor ömür süratle
Adalar sesiz olduğu için mi güzeldir
Yoksa ruhların gölgeleri mi serinletir
Hep vardır orada hüzün ve ayrılık,
Huzur bulamaz hiç kimse orada artık.
Adalarda tüm hüzünler yaşanır,
Prenslerin ruhları bunlardan hoşlanır.
Çağırsanız da gelemem ben niye
Prensler ağladı oralarda sürgün gecelerinde.