Adab ve Edeb Şiiri - Mehmet Şahan

Her olana karışıp göstermeden kendini,
Adablı sözün yoksa, edebli özün olsun!
Cahillerle tartışıp bildirmeden haddini,
Adablı sözün yoksa, edebli özün olsun!
İnsan gibi insana bakacak yüzün olsun!

Yaşamadan söylersen olmaz onun tesiri,
Ağzından çıkan sözün sen olursun esiri!
Açık etme her yerde her gördüğün kusuru,
Adablı sözün yoksa, edebli özün olsun!
İnsan gibi insana bakacak yüzün olsun!

İşittiğin her sözü mizanda tartmalısın,
Yarayanı aldıkça günbegün artmalısın!
Gözlerini kör eden perdeyi yırtmalısın,
Adablı sözün yoksa, edebli özün olsun!
İnsan gibi insana bakacak yüzün olsun!

Bilmeli ki, her insan birbirinin aynısı,
Kalmamalı içinde gurur, kibir kaygısı!
İnsana yansımalı Hakk’a olan saygısı,
Adablı sözün yoksa, edebli özün olsun!
İnsan gibi insana bakacak yüzün olsun!

Şahan der ki, ey gönül; olma ömür törpüsü,
Kalpten kalbe yol eyle yıkılmasın köprüsü!
Ebediyen yok eyle cilve, nazı, kaprisi
Adablı sözün yoksa, edebli özün olsun!
İnsan gibi insana bakacak yüzün olsun!