Adab-ı Muaşeret Okutulmalı 5

Ardıma döndüğümde çaylar çarpışacaktı,
Ellerimizdeki çay düşüp kırılacaktı…

Bayan sinirlenmişti neyse ki çarpışmadık,
Özür dilerim, dedim anlayışsız sayıldık…

Ağır laflar söylendi bekârız sevilmeyiz,
Normal karşılanmadı çünkü istenilmeyiz…

Bir şey demeden çıktık ardımdan kınamışlar,
Biraz hızlı imişiz hoş karşılamamışlar…

Ortada bir kaza yok ağır laflar etmişler,
Kabalığım anılmış iki oldu demişler…

Şahsımıza yapılsa zararı yoktur, derdim,
Düşüncem hiç değişmez kaza kabul ederdim…

Kırk kişi içinde “Bu iki oldu demezdim,”
Özür dilense dahi hemen kabul ederdim…

Tam iki gün geçti ki aynı ablamız çarptı,
Kendine çay alırken tüm rafları dağıttı…

Damacana devrildi, kap kacak her şey battı,
Bilgisayar masası dâhil çok hasar yaptı…

Şahsımı teğet geçti ses dahi çıkarmadık,
Üstüm başım ıslandı özür de duyamadık…

Etraf cam kırıkları her ne varsa kırıldı,
İki gün evveli daha unutulmamıştı…

Oda tamamen battı şahsım dışarı çıktı,
Tek laf dokundurmadım yine herkes bakıştı…

Adab-ı Muaşeret hiç bilinmezse Rab var,
Yüreğimiz çok ince, kıyaslayamadılar…

(2015)