Ada ve Tepe Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Ada ve Tepe
Kaç
Kaç yıl geçti de
Sen
Senden
Sessiz seralarda kimsesiz çiçekleri severken
Loş kuyulardan sesimi duymak için
Yokuşlara tırmanıp boş gözlerle denize bakarken
Adanın çam kokulu tepesinde
Mazinin bir köşesinde
Vapurları seyrettin
Akşamın doğduğu yerlerde
Yaz gecesi alaca karanlıkta kınalıda
Büyükada da veya
Heybeli yada
Burgazada da
Martılar indi kalktı havada yalpalandı,
Bu kadar canını sıkacak ne vardı
Hayat kısa ve insanlar bir tuhaftı
Hava karardı, karardı
Güneş ellerinden kaydı
İliklerin ıslandı,
Mevsim yazdı ama
İçinde kara kış vardı.
Bunları da nereden çıkarttım değil mi?
Dünyada değişmeyen bir şey vardı
Ağaçlar kuru fakat dalları yaştı
Vapurlar iskeleye yanaştı, kalktı
Yıllar tekrarlandı
Hayat kimin içindi,
Hep bu sorular
Kafamı bulandırdı.
Penceremden adalara baktım,
Arılarla balkonumdan selam yolladım,
Perdemi araladım.
Defterimi karaladım
Işıklarımı kararttım.
Yattım.