bir rüzgâr uzattı saçlarını, ben gördüm
allandı yanakların
uzanıp öptün alnından tenha bir adamın
iskelelerde bekleyen ayrılık boğuldu maviye
yeşiller giyindi zaman
gülümsedi ağaçlar
gülümsedi su
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
