Ada Vapuru Şiiri - Necati Kavlak

Ada vapuru sancaktan aborda etti iskeleye
Tuttu Miçolar halatı bağladı babaya
Yolcular kadınlı kızlı koştu kıyıya telaşlı
Düştü safra demir almaya hazır vapur

İtiş kakış alınan bilet kuyrukta geçiş
Dünya bu işte hiç bitmeyecek iş
Yolcu yeni bindi güverte şimdi dolu
Kaptan hazır çalar birazdan düdük

Avrupa yakasında İlk iskele Kabataş
Demir alacak kaş göz arasında vapur
Az sonra yolculuk başlayacak boğaza
İlk durak ilk iskele at demiri Anadolu’ya

Açılınca Marmara’ya göründü kınalı Ada
Martılar uçuyor vapurun omuzlarında
Hafif bir rüzgâr çarpar martı kanatlarına
Çarşaf gibi Deniz doyulmuyor koklamaya

Geçince kınalı adayı el salladı Burgaz
İlk gelişim adalara heyecanlıyım biraz
Hava açık güneşli gökyüzü mavi pırıl pırıl
Geride kaldı görünmüyor şimdi boğaz

Gülümsüyor kıyı da bahriyeli lisesi
Selam durmuş Dorukta ruhban mektebi
Bülbül sesi geliyor çamların arasından
Cennet gibi görünüyor Heybeliada’ymış burası

Son durak büyük ada köşkler denize bakıyor
Huriler sokakta fayton ve atlarla cirit atıyor
Halil İbrahim sofrası Kurulmuş sahile
Sofrada ızgara balık aslan sütü kadehte

Dudakta kadeh izi, süt kokusu nefeste
Ahu gözlü huriler göz kırpıyor cennette

Necati Kavlak
08.10.2010 Manisa