Çayımı kapıp güverteye yöneldim
Kimsecikler yok!
Ne ala! . tenhalıklar arıyorum bugünlerde zira
Nasıl bir soğuk var! .
Sıkı giyinmişim gerçi
Attım kendimi vapurun ardına
Güya sessiz kalacaktım
Öyle ufka bakacaktım yudumlayıp çayımı
İçemedim de..
Ne mümkün seni anmamak
Ne mümkün! ..
Ah! deyip bozdum sessizliğimi
Keşke! ..deyip hayıflandım
İnşallah! ..deyip niyaz ettim..
Rüzgar da yerçekimine meydan okudu
Yanlarından yürüdü yaşları gözlerimin
Kayıt Tarihi : 13.2.2012 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!