Gül mevsimi sanmıştım, topladım hüsnü hazan,
Safa sandım kadehte, meğerse konmuş mizan,
Ne şarabı methiye? nede kalmış intizam?
Üfledi rüzgar baştan, sığ sulara gark etti,
Dönüşü muhteşemmiş bu sır burada bitti.
Ada sandım köhneyi, surları taş döşeli,
Hem içinde pazar var hem-i de pür neşeli,
Bilmem kaç asır geçti ben bu aşka düşeli,
Zemheriyi kar sandım? arımdan utanırım,
İnziva düşünerek, yerlere kapanırım.
Huşu ile dilendim, aşkı Hakkın babından
Günahım tavan yaptı geldi taştı kabından,
Dize çöktüm dilendim maşeret adabımdan,
Kaftanı derya olsam ne kalacak geriye,
Varsa bende şefaat o gider ileriye...
Kayıt Tarihi : 29.7.2010 06:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Huşu ile mest olur iki cihan bu tenden Hayaya hicap eder ayrılır ruh bedenden Küffar-i mucip sayar irkilir can canandan Kaftanı derya olsan ne kalacak geriye Varsa sende şefaat o gider ileriye
Dönüşü muhteşemmiş bu sır burada bitti
şahane bir şiirdi can
Beni benden kopardın bıraktın ara yerde
Gezgin ettin bedeni ruhumsa başka serde
Neleri akıl ettin bende kalmadı necat
Ne hesaptan eser var nede ezberim ebcet '
...
Üstadım, kutluyorum yüreğinizi ve kaleminizi.
Saygılar.
ANT+
TÜM YORUMLAR (62)