Ada'nın Şiiri Şiiri - Hüsrev Tabak

Ada’nın Şiiri

I
Akdeniz de
üzerine parmak basılmış bir adayım,
yanağından öper genç bir kızı
sahilimde dalgalar,
falezlerimden
güneşlin batışını izler Neruda
en güzel yer onun
güneşi gören,
ayaklarının altında sevişir rüzgarla toprak
toz olur denize akar.

en soğuk sularına sokar ayağını genç kız
Anadolu’dan gelen;
karpuz kabuğu kokusunda
işçi teri kokusunda
Çukurova’nın.

kısa saçlı kızları taşır
Antalya sahilinden dalgalar
eli boş gelen giremez

karamela kokusu siner saçlarına
nefesleri, dudakları, yanakları
naftalin kokan kızların.

oltaya gelmez balıkları
yeşil bakışlı suların
zarar vermez yem’e
koklayarak yaşar taşları
kısa saçlıların denize attığı.

her doğan hümanist olur,
güneş dahil.

martılar çekmesin diye
kısa saçları kızların.

ve ben belki Kıbrıs değilim,
yaşanmadı üzerimde savaşlar
ne de bir silah barındırdım üstümde.
ara sıra Neruda gelir ziyaretime
dizime oturur dertleşiriz,
kısa saçlılar el sallar ona
Rüştü Onuru bekleriz…

II
Nedamet’e Cevap

hayıflanma Rüştü Onur
yelkenim de var gemimde limanda,
mercanlı sahiller de benim
erken kalktın ama sen
görüşmemiz;
toprağınla sahilime vurmana kaldı.

30 Ekim – 2 Kasım 2004, Konya