Ada Mahkûmu 5 Şiiri - Zekeriye Tek

Ada mahkumu sonsuza uzanan düşünce ikliminde.
Düştüğünden beri bu hazin derde…
Gül sevdası yakıyor yüreğimi, gözyaşım dinmiyor.
Adalet yok sanki dünyanın bu yerinde.
Ne hazindir sana garip kalmak düştü bu yerde.
Sana hasret kalmak sana vurgun yemek.
Yakışmaz ama sonun olur bir gün bu işkence
Reva mıdır ağlamak sana kahrolmak yıllar yılı.
Ada mahkumu, sen, bahtı kara; her şeyden uzak, her şeyden önce.

Zekeriye Tek 311 kd 12.1.2007