Akşam karanlığında yok olur güneş tepelerden.
Dağlara ay bu gece farklı düşer derdi zamandan.
…
Geçmişin korkusu kaplar bir bilsen bütün benliğimi
Halimi görsen bir, ellerimin buz kesilir derisi.
Her gün değişir ufkumun kimyası.
Tel örgüler sarar dört bir yanımı.
Öcüler basar yüreğime.
Sanki kelepçem olur fezada yankılanan ezan.
Alnım secdelerin imkansızlığında…
Dualarım her santimetresinde Hakka teslim.
Alnım seccademin kızıl kumlarında.
Çare arar çaresizliğime her gözyaşı.
Kalbim kendi kalbimin umutsuzluğunda.
Yüreğim sevda dolu kendi hücresinde yapayalnız.
Bir volkan gibi kaynarcasına,
Bir özlem kadar çılgıncasına,
Pencerem tutuşmuş yanar avuçlarımda.
Bir saplantı olur bütün düşüncemelerim bende.
Zekeriye Tek 311 kd 12.1.2007
Zekeriye TekKayıt Tarihi : 6.10.2012 23:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekeriye Tek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/06/ada-mahkumu-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!