Ada'dan giden Rum Kızına

Ada’dan giden Rum Kıza

Deniz sesiz sakin bugün
Deniz kuşları ötmez oldu
Duymuyorum Adanın kekikleri kokmuyor artık
Yarın gün doğmayacak Geyikli ’den
Ada begonvilleri soldu bugün
Sevda dalında güllerin üzerinde gözyaşları var bugün
Neden çalındı çanlar, neden okundu ezanlar bugün
Huzur çeşmesinin kurnası açık kaldı bugün
Rum kızı bağlarda toplamıyor bugün üzüm
Neden daldı gözlerin
Ufkun kızıl rengine
Sözün su gibi fısıldıyor engine
Hırçın bir deniz gibi
Bu kadar üzme gurbet
Ada’da kimse yok deniz fenerini kim yakmış
Kim şu kalenin önündeki şezlonga kızıl gülü bırakmış
Kale duvarları ne diye sayıklar
O sesler o gülüşler o baygın iç çekmeler
Hepsi bir hatıranın ölmüş akislerimi?
Gönül bu gene sevmek gene sevmek
Yüz buruşsa saçlar ağırsa bile

Bozcaada/1996
Gardiyan İsmail Evinde