Issız bir adadayım şimdi,
Her yer yemyeşil, kuşlar neşeli, okyanus sakin,
Kaçtım, senden ve en çokta kendimden,
Ayaklarımın altındaki kumlar yakıp kavuruyor,
Tıpkı tenin gibi,
Rüzgar savuruyor bedenimi şiddetle,
Tıpkı öfken gibi,
Güneş ötede parıl parıl parlıyor,
Tıpkı gözlerin gibi,
Ada ıssız, kimseler yok,
Tıpkı sensizlik gibi.
Şimdi söyle bana minik lobelyam,
Nasıl kaçabilirim senden, sensizlikten,
Özleyip geri dönememekten,
Ada seni gizlemiş içine, ıssız kalbime,
Ya onlar da seni bana hatırlatmazsa,
Ne ederim o zaman ben kendime.
Kayıt Tarihi : 5.3.2023 11:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir iç çığlık
TÜM YORUMLAR (1)