şimdi boşlukta geziniyorum
önümde büyüleyen evrenin raksı
güneş iade ediyor gölgesini
rüyama kaçıyor hezeyanlar
asıl yalnızlık bundan sonra
terkedilen hayallerin
ardındaki ıssızlık
çok yorgundum oysa
şenlenir mi evim
ölüm gölgelerinin gezindiği
odam
öldüresiye kırbaçladığım
yoksulluk
bir cinayet soluğu gibi boynumda
Kayıt Tarihi : 29.9.2010 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!