Ada Şiiri - Özkan Özdoğan

O çorak topraklarda,
zeytin ağaçlarının gölgesinde
unutun beni..
Dökülsün üzerime
binbir renkte yaprak,
yoldan geçenler tanımasın.
Bir uğursuz baykuş uyutmasın
gecelerce de,
yeter ki adım bilinmesin..
Terkedilmiş evlerin
duvarlarında yankılanan bir ses,
şarap renginde damların
üzerinde yuvarlanan bir taş,
açmayan bir tomurcuk olayım
yol kenarlarında..
Unutun beni
gözlerimi,ellerimi..
yeter ki görülmesin izlerim
ağladığımda duyulmasın sesim..