Koyu mavi ortasında bir avuç yeşilde
Umudun koynunda
Bir nefes huzurda
Bulutlar örtmese çıplak kalacak tepelerin eteğinde
Tuzlu dalgalara basarken ıslatmıştın eteklerini
Kulağının ardındandan firar ediyordu yaramaz saçların
Kolların ırmak gibi süzülüyordu parmaklarından
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
