Uykuluyum
Gözlerim, gömleğime yeşil suyunu bulaştıran otların arasında henüz açılmış
Kendimi, geldiğimi anımsamadığım bu ağacın yanında bulmuşum
Parmak uçlarım hep toprak kokusu, kahverengi bulaşmış üstlerine
Onu da düşünülmemiş bir kararla üstüme silmiş, oraya soyunmuşum
Hiç sevmem kuş ötüşlerini falan, nelerin sesini bastırdığından
Burada ığıldan esen yelden gayrısını duymamışım
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta