Ada Şiiri - Mustafa Enes Erol

Uykuluyum
Gözlerim, gömleğime yeşil suyunu bulaştıran otların arasında henüz açılmış
Kendimi, geldiğimi anımsamadığım bu ağacın yanında bulmuşum
Parmak uçlarım hep toprak kokusu, kahverengi bulaşmış üstlerine
Onu da düşünülmemiş bir kararla üstüme silmiş, oraya soyunmuşum
Hiç sevmem kuş ötüşlerini falan, nelerin sesini bastırdığından
Burada ığıldan esen yelden gayrısını duymamışım
Omuz yanlarım azdan kızarık,
Başımda sazdan örülü şapkam
Kaslarım hissizce salınmış, tıpkı yamaçtan uzanan otluklar gibi
Üstlerindeki yemişleriyle çokça doymuşum
Elimde işlemeli sapanım, bir avuç çakıl taşım
Karahindiba tohumu avlamaya koyulmuşum
Öyle bir zaman geçmiş
Güneş ince bir bulutun arkasında batıvermiş, cebimde yediğim cevizlerin kabukları
Yürümeye başlamışım