Bazen kendi kendimize çekilmez kılıyoruz hayatı.
İnsana bahşedilen üstün ve güzel meziyetlerin yanında zaafımızı da barındırıyoruz içimizde.
Zaaflarımıza dair bugüne kadar çok şeyler söylenegelmiştir, kaldı ki birçoğunun adı da konmuş durumda.
Güçlü bir iradeye sahipsek ya da akılcı düşünürsek bu zayıf yönlerimizi yok edemesek bile kontrol altına alabilmemiz mümkündür.
Bana göre en vahimi sahip olma duygusu.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




İçinde bulunduğumuz ayda,sözü edilen ilkel duygulardan sıyrılmamız gerekirken..gereği yapılıyormu..asla..insanlık şekil üzerinde durdukça,işte böyle manevi hazlardan uzaklaşacak..ne yazıkki..aklını ve yüreğini aynı anda işletebilen şairime selam olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta