Ad – Soyad Şiiri - Havliye Ecer

Yılların hatırası kokan yaşlanmış,
Ama her şeyi dün gibi canlandıracak dosyada
Gözlerim gözlerine takıldı birden…
Fark ettim;
Geçen zaman değiştirememiş bendeki seni
Gözlerin, bakışların, gülüşün içimi kıpırdattığı gibi
Ya kokun; seneler atamamış sayfalardan…
Ah… Ah… Bu şiirler, bu mektuplar, bu dosya
Yıllar sonra atan bu kalpteki heyecan
Acınası heyecan, gözlerimi ağlatıyor

Yaşamak isteyip de yaşayamadıklarımız
İçimi acıtıyor…
İçimi acıtıyor yıllar sonra, dilimizden düşmeyen
Birbirimize deli sevda ile bağlıyken
Okuduğumuz şiirleri öksüz görmek
Öksüz şiirler… Ne acı… Ne acı gerçek değil mi?

Hani şu bana yazdığın ilk şiir
Her mısrasında, her kelimesinde,
Sonunu gördüğümüz koca mutlu hayat saklayan
Ve tutamadıklarımız; ben seni sen beni...
Hep uzak artık bakışlar
Sen bana, ben sana uzak
Görür oldum sayfalarda ikimizi
El ele kırlarda, deli dolu
Geçmiş birikmiş sayfalara
İmzalı bir ad-soyad, sağ alt köşede
Gezgin kayıp bir adres
Arasam bulamayacağım, beklesem bulunamayacağım
Biliyorum… Biliyorum bu yüzden
Sadece “Hoşça kal” diyebiliyorum…
“Hoşça kal…”, “Hoşça kal…”

09.03.2009 /Pazartesi