Ad-sızca....... Şiiri - Recai Aslan

yasamda yetmez sayfalar
tükenir kalemde mürekkep
anlatsam dolar gözler
sabredemez,ağlaşır tüm yürekler
hüzün deryası kaplar gönülleri
ürkek bakışlar,yakarış olurlar
ad-sızca.......
ben olmaz kimse
olmasında zaten
okuyamaz,okunmaz yazsamda
anlamsız,sıralı hüzünleri
kaldıramaz her gönül,taşıyamaz
yazar olmak kolaydır,
asıl,kari olmak sebepsiz
ad-sızca................
devrik olur cümlelerim
yüklemi ben,özneler manasız
incelir mısralar,sayfa aralarında
sahte gülücükler
saygısız ihanetlerle.
ad-sızca..........................
gülerken gözlerinden düşen tatlı tebessümler unutturursa beni sana,yokluğumda bedenini saran ayrılık acısında anlarsın kim olduğumu.
ıslatırsın mendilleri,sevmiş gibi
yalansız tek sözün kalmışken aklımda
yumuyorum gözlerimi,kim olduğumu bilmeden
ad-sızca.............
nar'ına yandığım dünyada,nur'suz kalmış lahitler
hangi taşa baksam isyan dolu
her biri ayrı,çileli göçükler
yarım dünyada yanmış ahretleri
kimsesiz mezarlığı son durakları
koyun koyuna yatarken
ad-sızca.................
belki bir fatiha,yada rahmet dilenir
sapkın yol kenarındakilere
ne yatanı bilinir,ne okuyanı
değilmidir ki? --makbul olanı
sağ elin verdiğini,sol elin bilmemesi
bağışlar kim olduğunu bilmeden
ad-sızca............
işte ne ömür biter yazdıkça
nede acı kanadıkça
dedim ya!
yazsamda yetmez sayfalar
tükenir kalemde mürekkep
o yüzden bırakın teselliyi
boşlayın,yaşımı silmeyin
bırakın!
bırakın gitsin!
gözyaşım intihar etsin!
ad-sızca............