Adı Ne Şiiri - Mustafa Çoban 4

KARDESİM
Farkindamisin
Çocuklarının
çocukları oldu.
Bir gun torunlarinin
Çocuklari da olur belkide

Sonra once ben
Sonra sizler belkide..

Allaha ismarladik
Hoş ca kalin
Cocuk lar deriz

Yeni bir dunyada
Yeni bir hayatta

Buluşmak icin
Burada Biraktiklarimizi
Bir muddet bekleriz

Sonra onlarda gelir
Peşimizden gülerek
Buraya geldikleri
Gibi ağlayarak

Ve Sonra yine karşılarız
Bu gunku gibi
Gulumseyerek
Şefkatle sevgiyle
Nazik ce
Kucaklayarak

Hasretten ağlayarak
Belkide

Sonra ağlayan
çocuğuna
Nere'n acıdı
yavrum .. !!!!????!!!
DiyenAnne edasinda

Kucaklayıp koklarken
Ağlarız Belki de

Bana bakma
Ben bura da bile
Aglayamadim
Pinarlarim kurumuş

Boyle çolapa ...işte
Benim hayatım
Siz güzel olun
Sevgi cizgisin de
Kalın çocuklar

Dualarınız la.....
Hatırı niza
kim bilir Belkide

Duzeli veririz
Biz de
Kim bilir
Bilinmez ki
Belki de

Yaşam ruya
Yaşam yalan
Yaşam biraz da
Heyecan sevinc
Kardesim Belkide

Huzun ve sevinç
İç içe Dunya da

Hic gitmedim
Bilmiyorum
nasıldır Ukbada

ORDA DA BOYLE DİR
Kardeşim kim bilir belki de