sayısız deniz dökülür gözlerinden okyanusuma
oysa tek bir damlası
kuraklığımı bitirir
sayılı zamanlar
ve derin bakışlarından mahrum kaldığım an
nasıl da her şey anlamını yitirir
baktığım her güzel şey suretini gösterir
ken
akan bir trafiğin
tersi yönünde kalanlar
yolumuza düzlüğü getirir
dümdüz varoluşun dahi
bir ihtimal de olsa kıskanmayı bildirir
adınla başlayıp doldururken sayfaları
ya görünmez olman gerekir
ya da kırmam lazım aynaları
loş bir ışık kur şimdi kafanda
hayal et sakinliğini
çünkü o aydınlığı diriltir
ama gözlerinin ışığı karşı bu kurala
önce sakinliği
sonra aklı delirtir
sonrası mâlum
geçmişe uzak
geleceğe yakın
yollar birikir
tertemiz diyebilmek öyle yakışırken sana
bi hayli uzak kalırsın iki kavrama
biri yalan
biri kir
Kayıt Tarihi : 27.1.2023 19:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!