Adam amaçsızca yürüyordu, umursamadan
Umursamıyordu;
çünkü dünya'ya dair, insanlara ait şeyler çokda ilgilendirmiyordu onu
Zamanla sulanmıştı, anlamını yitirmişti bir çok insani değerler
Sanki birazda bunalmış gibiydi yapay ilgilerden, iltifatlardan
Uzaklaştı şehirden, tüm sunilikleri arkasında bırakmıştı hızla yürürken
Kendini dağlara verdi, engin ovalarda sürdü yolculuğu
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
