Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Laf aramızda, hızla çoğalıyorlar
Korkarım
İnsanlık son nefesini verecek bu gidişle.
CANNNN,yaşadığımız dünyada böyle kişiler maalesef var ve sen ne güzel yorumlamışsın bu tipleri,yüreğine sağlık şairim.Hayat dediğimiz yaşamın hep güzelliklerle geçsin.
Büyük adam oldum sanır ikindi vakti görünce gölgesini.
Sanki hıyargillerden gibidir
Bir kâse yoğurt görse
Hemen gelip başına dikilir
İnsan ağır olmalı birazcık
Ulan yerin dibine batsın
Senin içine doğrandığın cacık.
....
usta hıyarın suçu ne
tuzu alıp koşanın suçu yok mu..))
ben hıyarın hasıyım demişse turşuluk
inanmak mı lazım
...
prim vermemek lazım bence bu tiplere
kutlarım
saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta