Hiçbir şeyim yok artık
yaşanmışlığın getirmiş olduğu hayalleride
kaybediyorum düşünüşlerde..
Öyle bir an geliyor ki,
yürüdüğüm caddenin ortasında durup
ellerimin titreyişlerine tanık oluyorum gözlerimde..
Ben, seni kaybetmek istemiyorum
beni beklemeye alıştırmaktan vazgeç artık
gel ve yaşamama izin ver seni..
Korkuyorum anlıyor musun?
seni sorduklarında
o iç'imde yaşamıyor artık demekten...
Biliyor musun?
her/gün seninle yaşamış olduğumuz anıları
deftere geçiriyorum..
Çünkü ben seni unutmak istemiyorum
sen bilemezsin ama
ben tenimde izlerin varken bilirim..
Kayıt Tarihi : 22.10.2010 15:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdem Eren](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/22/ad-in-nerede.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!