Dünen ad günüm idi, unutmuşdun deyesen,
Amma men seninle keçirdim ad günümü sensiz.
Yadıma bextever günlerde keçirdiyim ad günlerim düşdü,
Qapını açanda qarşımda bir deste gül görerdim.
Aldığın başqa hediyyeleri demirem,
Sen mene bir deste gül yox,
bir deste dünya bağışlayardın.
İndi? İndi ise uzaqdasan, cox uzaqlarda.
Aramızda dağlar, denizler var,
Belke de planetler, ulduzlar.
Amma bir mesaja ne dağlar, denizler
Ne de ulduzlar engel ola bilerdi.
Men senin yazmadığın mesajını oxudum,
Çox şey vardı orada, tekce sen yox idin,
Amma men seninle keçirdim ad günümü sensiz.
Zengini gözledim dünen,
Çalınmayan zenginin sesi doldu otağıma.
Iki elimle qulaqlarımı tutsam da
Çox söz eşitdirdi mene.
Incidenin de, inciyenin de sen olduğunu söyledi,
Üz dönderib gedenin de.
Amma men seninle keçirdim ad günümü sensiz.
Süfre arxasında yerin kimsesiz, nimçen boş,
Qaşıq-çengelin toxunulmamış qaldı.
Yandırmadığın şamın odu yandırdı meni,
Çünki men seninle keçirdim ad günümü sensiz.
Men şeir söyledim, sen eşitmedin
sene yazdıgım sevgi şeirlerini.
Sesim divarlara deyib özüme qayıtdı.
Söylediyim şeirlerden kövreldik,
Gözümüzün yaşı menim yanagımdan axdı,
Axı men seninle keçirdim ad günümü sensiz
DOĞUM GÜNÜM
Dün doğum günümdü, unutmuştun sanırım.
Ama ben seninle kutladım doğum günümü sensiz.
Mutlu günlerde kutladıgımız doğum günlerim geldi aklıma.
Kapıyı açtığımda karşımda bir demet gül görürdüm.
Aldığın başka hediyeler bir yana, sen bana bir demet gül değil,
Bir demet dünya bagışlardın.
Şimdi? Şimdiyse uzaktasın, çok uzaklarda,
Aramızda dağlar, denizler var, belki de gezegenler, yıldızlar.
Ama bir mesaja ne dağlar, denizler, ne de yıldızlar engel ola bilirdi.
Ben senin yazmadığın mesajını okudum,
Çok şey vardı orada, tek sen yoktun,
Ama ben seninle kutladım doğum günümü sensiz.
Telefonunu bekledim dün.
Çaldırmadıgın telefonun sesi doldu odama.
Iki elimle kulaklarımı tutsam da çok söz işittirdi bana.
Incitenin de, incinenin de sen olduğunu söyledi,
Yüz çevirip gidenin de.
Ama ben seninle kutladım doğum günümü sensiz.
Masa arkasında yerin kimsesiz, tabağın boş,
Kaşığın, çatalın dokunulmamış kaldı.
Yakmadığın mumun ateşi yaktı beni,
Çünki ben seninle kutladım doğum günümü sensiz.
Ben şiir söyledim,
Sen işitmedin
Sana yazdığım sevgi şiirlerini.
Sesim duvarlara vurup bana döndü yine.
Söylediğim şiirlerden duygulandık,
Gözümüzün yaşı benim yanağımdan aktı,
Yine seninle kutladım doğum günümü sensiz....
Kayıt Tarihi : 27.2.2010 12:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (43)