AD- Bir Adam Profili Şiiri - Sami Bağcı

O, yılların yorgun yolcusu
Dünyanın yaşanılır olmadığını anlamak
Bir ömre mal olmuştu
Yaşı ilerleyip büyüdükçe
İnsanların küçüldüğünü gördü
Her şeyi kabul edebilirdi belki
Hiçbir zaman sinmedi içine
Alışamadı gitti
Gına gelmişti vefasız, sahtekarlardan.

Yegane sermayesiydi vakarı
Yakışırdı da
Hep dik durmaya çalıştı
Omuz vurdular, itelediler
Sendeledi, ama düşmedi
Yine de ayakta kaldı inadına
Hiçbir şey kaybetmedi duruşundan.

Bilirdi ki
Kibirde hak Allah’ın
Alçak gönüllüydü, aşmadı haddini
Ama insancıklar dökülürdü
Yürürken paçalarından.

Önem vermezdi paraya pula
Zaten cebi dolusu hiç olmadı da
En büyük korkusuydu eğilmek
Vebadan kaçar gibi kaçtı
Maddeye tapınmaktan.

Ukala görünürdü ilk bakış da
Oysa yufkaydı yüreği
İstemezdi bir karınca ezilsin
Gözlerini ayırmazdı yoldan.

Ah çekse bir insan
Lime lime dökülürdü yüreği
Düşmeye görsün bir dostu
Hiç çekinmezdi
Elini taşın altına koymaktan.

Ah dostum, anlamadılar gitti
Hamal oldun, nasır tuttu yüreğin
Soluk almak istesen
Vefasızlıkla suçladılar seni
Kıymetin bilinmedi yaşarken
Kimbilir
Hakkını teslim ederler belki ardından.