İnsanları sever sanırdım büyük bir aşkla
Bitmeyecek derdim, sürecek her çağda
Damgasını vurdu bilirdim tüm zamana
Hep imrenirdim Leyla ile Mecnun'un aşkına
Geç anladım düştüğümü büyük yanılgıya
Sevenler hakim kılacakları yerde hayatına
Aşkı indirdiler ne yazık ki beş dakikaya
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
tebrikler sevgili kardeşim.şiiriniz oldukca güzel,hatta muhteşem.severek,beğenerek,ve keyif alarak okudum,etkilendim,kutlarım...paylaşımın için candan teşekkür eder,başarılarının devamını dilerim...
baki selam.
güzel bir anlatım yalnız şu varki aşk insanlar arasında anlam kargaşaı aşık olmakla aşk yapmak ne acıdırki aşk kelimesini yozlaştırıyor o nedenle aşkı böyle düşünen her insana küskünüm
güzel bir anlatım yalnız şu varki aşk insanlar arasında anlam kargaşaı aşık olmakla aşk yapmak ne acıdırki aşk kelimesini yozlaştırıyor o nedenle aşkı böyle düşünen her insana küskünüm
Kaleminize sağlık Üstad...Saygılarımla..
alıp veremediğimiz, verip alamadığımızdır. aşk. normal normal..
selamlar,
işte gerçeğin farkına varmışsınız sizde,
aşk çok eski zamanlarda kaldı maalesef,
şimdilerde günü birlik ilişkiler var,
aşkı lekelemekten güvenilmez yapmaktan öteye gitmeyen
saygılarımla
harikasınız yine................
saygılar
Bu şiir ile ilgili 37 tane yorum bulunmakta