Hiçbir dil,acziyetimin sözsüz kitabını anlayamaz.
Can kırıklarını taşıyacak kadar güçlü değildir bu yürek.Acizler ormanın aç aslanıyım.Sol yanımda ürkek ceylanları dolaşır.Bütün açlarım acılarımda. Sana açlığım acizliğe kafiye.İmgesel hayaller kadar sessizleşir halim.
-Beni ben bilir, bir de benden sonraki “ben “bilir.
Bir iç çekiş destanı okunur epik vuslatlarıma giderken. Bir içe öyküsel devinimler kazınılır. Manasını kaybetmemiş sevdaların Manas’ı olurum. Yazarak bitmeyeceğini anladım.Yaşamak lazım seni Mislina.
-Göğüs kafesimde yuva yapan bülbülün güzel sesinden seni dinliyorum. Gülünün türkülerini söyler.Gül cemalinin öykülerini anlatır.
-Sen aşkın kırmızı durağıymışsın. Bütün kırmızı noktalar seninle aşka ilave edilmiş.Kızıl kıyametler koparmış bağrından. Ağrırılarına eklediğin Ağrı dağların varmış. Bir de sevginin yumak yumak özetleyen Van kedin varmış. Duyulmamışların dilinden benim duyacağım lafların varmış kitabeleri sarsan.
-Cümlelerim canlı olarak izleniyormuş gönlünün kanalında. Nefretlerin artık maniler söylermiş.Mil mil terk edilmiş denizlerimi ihlal edermiş ahların.
-Sıralı cümlelerin yüklemi olmuş damlaların.Islatmış vicdanımda akan her cümleyi. Sen ağlatıl bir mazisin Mislina.
Tutku sefinem Musa ‘nın sandığında.Sandığından daha sanmadıkların ağlaşırmış içinin dehlizlerinde.
Susamış gerçekler var görmediğin. Sular yerine biriken özlemler var , gönlünün bendine yaslanmış.Ben şahit, aşklar ahit.
Bulutların üstüne aşk benliğini yürüten özlemlerim var.
Hayale serpilmiş sevgi pilinle şarj olan yarınlar var yarimsin diye yarınları hayatın sayacına bağlayan.
-Sende kalanlarım buhur olmuş, bende kalanların bulut, hayat nemli gözlerinden yağıyor bu yüzden. Sevmek ıslanmış bir yarınmış Mislina.
-Eksikliğin eksilikten çıkartılmış olmalı ki bütün insanlığın eksikliğine eşit olmuş. Sol yanım eksinin altında, sen yanım magma.Zıtların takvimi olmuşum.Sayfa sayfa kopuşumuzu yazıyor hayat.
-Ürkmek ,acizliğin katilidir.Ürkek ceylan gibi tavlarını kavlarımla yaktın.
Bu yok oluşu giyotin ağzına veren tavırların iç mimarı olsam ne fayda.Tayfalarında tayfunların eser.Eskiz esilişlerini özler bu ben.
Şimdi yüzleşeceğim korkularınla.Nedensizliklerini sızılara bırakan soruların sorusunda susacağım aşk bu, her şeyden anlamaz Mislina.
-Korkularının aktığı kirli emeller nehrinde balıklar tutacağım.Tutunacağım beni yalnız bırakan tutumlarına.
-Düşten öteleri yansıtan gerçeğin doğrusunda kalacağım.Şaşmayacak sevi yoldaşlığım bilesin Mislina.
Hayrettin TaylanKayıt Tarihi : 29.6.2012 18:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!