Acziyet Şiiri - Fatih Yusuf Miğrili

Ben ibadetimden bile gafil yaşayan biriydim
Ta ki sen çıktın karşıma, uykulardan uyandım
İmkansız oluşun tarumar etti benliğimi
Hatırlattı bana, devasa acziyetimi

Biz ne yapmaya kadiriz ki sanki?
Bir güzele aşık olup söyleyemeyiz derdimizi
O güzel imkansız biri olunca hatırlarız acizliğimizi,
Ve yaradanın kudreti karşısındaki fakirliğimizi

İnsan çok defa unutur yapabileceğinin sınırlarını,
İmkansız bir güzel sille vururcasına hatırlatır bunları,
Sınırı aşamayan aşık da ancak şiir yazar,
Aşikar edemediği acziyetini, birkaç mısranın telafi edebileceğini sanar