Acz-i Beşerîyetim Şiiri - Yorumlar

İsra Ahmedoğlu
42

ŞİİR


13

TAKİPÇİ

öfkem, doldukça kendi nasibine taşan
vahşet bir gürgen köküdür
kimse kalmadı masalara sığan sözcükleri
kimse kalmadı bunun için çabalayan
dönen bir tek öfkem kaldı yakışıksız ağrılardan
dönüyor, çünkü mevsimidir katıksız suyun
ben bilmem şimdi ur nedir, nedir yürek ovalı

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta