öfkem, doldukça kendi nasibine taşan
vahşet bir gürgen köküdür
kimse kalmadı masalara sığan sözcükleri
kimse kalmadı bunun için çabalayan
dönen bir tek öfkem kaldı yakışıksız ağrılardan
dönüyor, çünkü mevsimidir katıksız suyun
ben bilmem şimdi ur nedir, nedir yürek ovalı
Dilsizler haberini kulaksız dinleyesi
Dilsiz kulaksız sözün can gerek anlayası
Dinlemeden anladık anlamadan eyledik
Gerçek erin bu yolda yokluktur sermayesi
Devamını Oku
Dilsiz kulaksız sözün can gerek anlayası
Dinlemeden anladık anlamadan eyledik
Gerçek erin bu yolda yokluktur sermayesi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta