Acuze Şiiri - Ayşe Uçar

toprağın altı da k a n üstü de
ağızlarından kum döküyor kırgın dağlar ovalara
buhran üstüne buhran durulmuyor ruhu yitikler
yılmıyor şeytan oynuyor elinde oyuncak ettiğiyle
kandırmaktan yorulmuyor kurnaz
gözü aç doymuyor narsist
yılmıyor yok etmekten
yok olmaktan

insan gırtlağına kadar sırlanmışsa kötülüğün haz noktasına
haykırdıkça kin kusar azdıkça delirir

T a n r ı m gafletin eli ipekten mi
insanları efsunluyor gözü dönmüş dudağı sarkık acûze
riyânın kör muhafızları yılanla besliyor şer uykularını
her yanı çürük her yanı kurtlanmış toprak
ölmüş de haberi yok yine de tatlı geliyor
küflenmiş boğazına yalanın maşrapası

içtikçe doymak bilmiyor kini i h a n e t l e r e
içtikçe doymak bilmiyor işi gücü çapsız h a i n l i k l e r e
içtikçe doymak bilmiyor ruhu koşuyor kalleşliğin peşinden

sen! aciz ruh hastası
iblisin ateşten t o h u m u heybesinde azık vebali
zulmün kanlı pençesi n e f r e t i n şanlı kralı
ç e k!!! çöp kokan nefesini toprağımızdan
ocağımızdan aşımızdan

düşür!
saklandığın kara peçenin arsız duvarını düşür de görsün cihan-ı âlem
yüzündeki melânetin uğursuzluğunu

sanma ki s o n s u z d u r hainliğin saltanatın
sanma ki çelikten sömürünün altın kanatları
seni sonsuza kadar saklar senin de soluğunu yutar
bir gün s o n s u z l u ğ u n kara delikleri
ecelin soğuk eli dokunduğunda
kör gözlerine kibirli kalbine
bil ki pire kadar hükmün
yok evrende

.....

toprağın altı da kan üstü de
yas döküyor bulutlar çehresinden kötülüğün kokmuş bahçelerine
buhran üstüne buhran oyun üstüne oyun eksilmiyor hainlik
kurnaz gözü aç doymuyor narsist
yılmıyor yok etmekten
yok olmaktan

gırtlağına kadar a c ı
tırnağına kadar s a n c ı ö l ü y o r hırsından
ama a n l a m ı y o r pervasız
çirkin oyunlarının elinin yüzünün
bulaşıklığından

- bilmiyor ki karması çekecek onu girdabın sarmalına

gizlendiği kaya oyuğunun
gölgesine sığınıp yüksekten c a k a atıp a h k a m kesen
kaybettiği insanlığının farkına varamazmış
insan en çok da kendi kazdığı kuyunun
içine düşermiş

.......

çağlar boyunca insan- lık ruhu yitiklerin sayesinde
hep s ı n a v l a r d a hep ayakta i m ti h a n tahtasında

olsa-
-da

sonunda attığın iftiralar ayağına dolanır
gerçeğin pençesi deli ruhundan yakalar seni ey! sıfatsız acuze
şüphen mi var iyilik ve iyiler her zaman kazanır

............

8032025