Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
künefe tadında.. ne hoş bir benzetme. hayatı aksettirmişsiniz mısralarınıza. tebrikler. Gül Doğan
tebrikler on puan...selam ve saygılarımla FATİH MEHMET KARACA
Hayatın en umulmaz anında,
Açılır ruhumuz başka dünyaya...
Her ümit bitmiş derken,
Yeni heyecanlar sarar ruh ve beden dilimizi son seferden...
Olmaz dediklerimiz, yerini bırakır künefe tadına,
Yalnızlık ve özlemlerde...
Kaleminize sağlık.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta