Nefsi emmâremizin en kudurmuş köpeği
Helal sayma eğiliminde cümle haramı
Bu gidişle zor giyerim cennette ipeği
şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Yıllardır sinsice takibediyorsun beni
Nereye kadar,yarım metre mezarın eni
Yeter,yeter artık çek üzerimden gölgeni
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Oruç yetmedi,perdeler etmedi kifâyet
Gemleyemezsem seni ben edemem şikâyet
Kararttın ruhumu,erdin muradına nihayet
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Gâh radyo gâh televizyon gâh sinema oldun
Ben seni boşalttıkça sen hep yeniden doldun
Çalıştıkça kurtulmaya beni saran koldun
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Ses oldun fısıldadın bir kadının ağzında
Koparılmış kıl eyledin beni cımbızında
Kötülüğün,en şiddetli bir şimşek hızında
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Yiğitsen cismâniyet kazan da çık karşıma
Koymazdım seni ben elbet o masum çarşıma
Göz mü diktin sonunda cennetteki arşıma
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Âdem âsi oldu şehvetten,şeytan kibrinden
İki varlığın farkları budur birbirinden
İsyan vakti,rahmet uzak oldu her birinden
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Sen,Yusuf'u töhmet ile zindana attırdın
Zindanın vahşetini peygambere tattırdın
Nice güzel insanı cehenneme kattırdın
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Yasak ağacın yasak meyvasıyla başladın
Nice ermişleri ve âbidleri haşladın
Sana itaat etmeyenleri hep taşladın
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Senden kurtulunca bir filozof ''oh''demişti
Yetmişine kadar her verdiğini yemişti
Bir damla bırakmadın,o ne müthiş emişti
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Günahsız yere Hâbil'i öldürten de sendin
Kadını kullandın,nâmertçe erkeği yendin
En güzel dilberleri bile geçti şu fendin
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Kemirgen bir faresin sen insanın içinde
Kimseler kaçamaz senden olsa bile Çin'de
Yiğitsen görüşelim senle şu tahtından in de
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
Rab yardım ederse birgün gelir sırtın yere
Rahmet denizine dökülür şu bizim dere
Olsa da ruh ve cismâniyette yara bere
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
İnsafa gel artık azgın at gibi şahlanma
Yok yere gerginlik çıkarıp padişahlanma
Sahibinle birlikte nâra düşüp ahlanma
Şehvet denilen bela,açtın Allahla aramı
(21.12.2003 saat:04.04)
Saim GüngörKayıt Tarihi : 19.12.2008 18:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saim Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/19/actin-allahla-arami.jpg)
Yok yere gerginlik çıkarıp padişahlanma
Sahibinle birlikte nâra düşüp ahlanma
sığındım şerrinden gadir mevlama
gönlüne kalemine nurlar yağsın
çok güzel anlatımlar dizelerde..
sağolun dost
Allah yolunu açık etsin..
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (4)