Görmesin gözünü kanlı gözlerim
Boşalır, toprağı kızıla boyar
Ey gözü mavilim, seni özlerim
Günler ki geçmeyen hasrete doyar
Kalmadı erkeklik, kalmadı gurur
Sinemi bir sen, bir hıçkırık vurur
Bir dağ ki içimde öylece durur
Ne mayın patlatır, ne Ferhat oyar
Senmişsin özlemin asıl sahibi
Yoruldu kalbimin son muharibi
Sırtımda matemin zinciri gibi
Derimden vazgeçtim, rûhumu soyar
Ey oğlum, aklıma yüzün çakılmış
Koynuma sizsiz bir rüzgar sokulmuş
Bahçeme bir annen bir sen ekilmiş
Açtıkça ağlatır, açtıkça koyar
(29,06,09 – İstanbul)
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 5.7.2009 22:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Yavuz Açıkgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/05/actikca-aglatir-actikca-koyar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!