Yürürüm yalnızım karanlık yolda
Hasretse bir anlık ışık açmıyor
Gecenin bunlardan çok farkı var da
Uyursun diyerek yatak açmıyor
Benden uzaklarda bir yuva kurdun
Bu yuva için de gereksiz kırdın
Koyun postuna bürünmüş kurdun
Neden ağzını bıçak açmıyor
Sen çağırdın beni gönül kapına
Nasıl kandıysam emin yapına
Hangi avcı fırsat verir avına
Geç aydım kapıyı melek açmıyor
Ben ona cezasız cinayet derim
Etrafı anlatsam şunu söylerim
Cehennemden beter dinlenme yerim
Zebaniler bile kucak açmıyor
Sende dört mevsim var gönlümde kışta
Ne yanlışlık vardı kurduğum düşte
Yaptığım boşuna her yeri eşte
Tohum yoksa ümit çiçek açmıyor
Melih Çetin
Kayıt Tarihi : 26.5.2017 10:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!